Менингит (термин состоит из древнегреческого pfjviyt — «мозговая оболочка» и суффикса лат. -itis - обозначающего воспалительный процесс) воспаление оболочек головного и спин-ного мозга. В клинической практике под термином «менингит» обычно подразумевают воспаление мягкой мозговой оболочки. Менингит возникает как самостоятельное
заболевание или как осложнение другого процесса
Опасной по своим масштабам среди детей, неожиданной по возникновению и непредсказуемой по течению, является менингококковая инфекция (МИ). Она отличается от других инвазивных инфекций особыми требованиями к организации медицинского обслуживания, диагностике и лечению уже с первых часов от начала заболевания, что определяет исход инфекционного процесса. Анализ развития и течения МИ у детей показал зависимость между ранней диагностикой заболевания, распознаванием жизни угрожающих состояний, адекватной стартовой терапией на до госпитальном и госпитальном этапах и исходом заболевания. Опыт показывает, что, несмотря на наличие специфических опорнодиагностических признаков МИ, в последние годы наблюдаются клиникоэпидемиологические особенности у детей.
Ibn Sinoning ilmiy ijod mahsuli va tabobat rivojiga qo’shgan hissasi. IX-X asrlarda Buxoro davlatida ham ilm-fan va madaniyat tez sur’atlar bilan rivojlana boshlangan paytda Buxoro hukmdorlari olimlar, faylasuflar, shoirlar, tabiblarni qo’llab quvvatlaganlar. Buxoroda ayniqsa, tibbiyot ilmi yuksak darajaga ko’tarilgan. Ko’p ko’zga ko’ringan hakimlar yashab o’tgan. Shulardan biri eng mashhuri Abu Ali ibn Sinodir. U o’zining mehnat sevarligi, o’tkir zehni, tug’ma iste’dodi va mehnatsevarligi bilan darslarni tezda o’zlashtirar va hatto muallimlariga noma’lum narsalarni ham kitobdan mustaqil o’qib-o’rganib olardi. Ayniqsa, tibbiyot ilmida u juda tez kamol topa boshlaydi. ‘’Tib ilmi, - deb yozadi Ibn Sino o’z tarjimai holida, - qiyin ilmlardan emas, shu sababli qisqa muddat ichida bu fandan juda ilg’orlab ketdim, endi hatto bilimdon tabiblar ham huzurimga kelibti bilimidan dars oladigan bo’ldilar. Bemorlarni ham ko’rib turardim va shu yo’sinda orttirgan tajribalarim natijasida muolaja menga shuqadar keng ochilib ketdiki, uni ta’riflab berish qiyin”. Abu Ali ibn Sino jahon fani va madaniyatiga ulkan hissa qo’shgan beqiyos siymo sanaladi. Bobokalonimizning falsafga doirasarlari alohida e’tiborga ega. ‘’Kitob ush-shifo” eng yirik falsafiyasi bo’lib, bu asarni o’z davrining ilmiy qomusidesa bo’ladi. Bundan tashqari, ‘’Kitob al-qonun fittib’’ asari tabobatga doir murakkab va ajoyib kitobi anatomiya, fiziologiya, etiologiya sohalarini o’z ichiga oladi.